lunes, 9 de noviembre de 2009

Un paseo por Extremadura

A finais do pasado mes de Agosto tivemos a oportunidade de realizar unha interesante viaxe de 10 días a Extremadura, tendo a Badajoz capital como enclave de referencia, descanso e pernocta.
Xa vos adiantáramos fotos con algúns dos lugares que tiñamos visitado, pero sen deternos en mais profundidades.
Agora vos presentamos un estupendo artigo sobre a totalidade dos elementos do patrimonio arqueolóxico que tivemos a sorte de contemplar. Redactamos numerosos documentos explicativos dos xacementos, compusimos numerosas presentacións de diapositivas e recopilamos unha gran cantidade de enlaces na rede onde podedes atopar información ampliada e detallada sobre todos eles. E o mellor de todo, para facer mais axil e doado o seguimento destes elementos, colocámolos na súa posición exacta nun mapa de google maps a partires do cal podedes atopar toda a información.
Quedará para mais adiante, se cadra, outro artigo sobre os elementos do patrimonio Histórico, Artístico e Etnográfico (castelos, fortalezas, alcazabas, igrexas, capelas, conxuntos medievais, etc.) ou de conceptos xeográficos (morfoloxía e relevo, paisaxes agrarios, explotación dos recursos naturais, comunicacións, etc.) que tamén tivemos visitado e contemplado nesta viaxe.
Polo de agora, espero que este artigo sexa do voso interés.


Ver Un paseo por Extremadura en un mapa más grande

lunes, 31 de agosto de 2009

XA VOLTAMOS

Acabamos de chegar desta pequena viaxe e aquí tedes outra tanda dalgúns dos lugares que temos visitado. A ponte de Alcántara, impresionante; o encoro de Cornalvo, espectacular; o teatro de Medellín, un exempro a seguir; o dolmen de Magacela; o edificio orientalizante de 'La Mata', único; o pazo-santuario tartésico de Cancho Roano, sensacional; o arco romano de Cáparra, precioso.
Xa ampliaremo-la información.
Get the flash player here: http://www.adobe.com/flashplayer

martes, 25 de agosto de 2009

DE VACACIÓNS POR EXTREMADURA

Como non tedes noticias nosas dende hai semanas, mirade algúns dos sitios que temos visitado até o de agora.
Xa vos ampliaremos a información, destes xacementos-monumentos-BIC-elementos do Patrimonio Cultural.

O Menhir da Meada, situado 12Km. ao N. de Castelo de Vide (Portugal). Ten 7m. de outo e pesa unhas 20tm. o que o fai o maior da Península Ibérica.



















O encoro de Proserpina (Mérida), do século I dC.

















O Dolmen de Toriñuelo (Jerez de los Caballeros), dolmen tipo 'tholoi', con largo corredor e cúpula por aproximación. Declarado Monumento Nacional dende o ano 1926. Pese a que se atopa a 20m. dun camiño non se pode visitar por que se atopa nunha propiedade privada.¡Alucinante!

















O Dolmen de Carmonita (Carmonita, Badajoz).



















A Igrexa visigótico-mozárabe de Santa Cecilia del Trampal (Alcuéscar, Cáceres), do século VIII. Unha preciosidade.

viernes, 26 de junio de 2009

O Petroglifo do Lombo da Costa ou como cargarse un Monumento Nacional

Dende hai uns días, alomenos dende mediados da semana pasada, veño apreciando a apertura dunha pista de acceso ao aliviadeiro dun pequeno regato que atravesa baixo a N-541 á altura do Petroglifo do Lombo da Costa, Stª Mª de Sacos (Cotobade).
Dita pista abriuse con maquinaria pesada, retroescavadora, provocando unha forte remoción da cuberta vexetal ata deixar ao descuberto o sustrato e remexendo algunhas laxes e penedos.
Pero o mais importante é que dita pista afectou de xeito importante ao muro de mampostería de pedra e verxa de ferro que delimita o conxunto de laxes do Petroglifo do Lombo da Costa, declarado Monumento Nacional. Alomenos un treito duns 20m. de muro desapareceu e parece que algunha laxe da parte mais baixa do conxunto sufriu fortes agresións. O treito de muro desaparecido foi sustituido por un valado metálico de obra e unha cinta balizadora.
Descoñecemos a natureza e razón da apertura da pista. Descoñecemos quen ou quenes son causantes de tan bárbara desfeita.
Esperemos que os que teñen que velar pola protección e defensa do noso 'finito' patrimonio arqueolóxico se poñan as pilas e tomen as medidas oportunas para correxir esta desfeita, localizar aos responsables da mesma e aplicarlles as sancións civís e penais que contempla a Lei.

martes, 9 de junio de 2009

CONVENIO COLECTIVO DE ARQUEOLOXÍA EN GALICIA

Hoxe, Martes 9 de Xuño de 2009, publicouse no DOG o primeiro Convenio Colectivo da Actividade Arqueolóxica para a Comunidade Autónoma de Galicia.
Quero dar os meus parabéns a todos aqueles que contribuiron a conquerilo.
Síntome orgulloso polo que me toca.
Aquí tedes o texto completo, como quen dí: recén saido do forno.

domingo, 24 de mayo de 2009

LA PREHISTORIA PARA TODA LA FAMILIA: EL PALEOLÍTICO

viernes, 22 de mayo de 2009

UN POUCO DE AXUDA: CARTOGRAFÍA, MAPAS E SIG

Para todos aqueles que queirades colaborar na iniciativa de creación dun Catálogo de xacementos, achados e referencias do Patrimonio Arqueolóxico do concello de Pontevedra, da que falamos na entrada anterior deste blog e teñades dificultades á hora de localizar, situar or xeoreferenciar calqueira elemento, novo ou xa catalogado, ou, simplemente, non sepades onde atopar cartografía detallada do concello, imos facilitarvos un pouco as cousas.

Neste pequeno artigo imos comentar sucintamente algúns dos portais da rede mais utilizados para ver e obter cartografía, mapas, ortofotos, etc. Son todos páxinas de administracións públicas, de acceso libre, e manexo mais ou menos sinselo.

O PORTAL DO IGN

O Instituto Geográfico Nacional, dependente do Ministerio de Fomento, conta cun xeoportal completísimo onde podemos atopar cantidade de recursos e ferramentas, tanto relativos á cartografía como a outros aspectos da xeografía. http://www.ign.es/ign/es/IGN/home.jsp

A ferramenta mais destacada do portal é o servidor de mapas e imáxenes, iberpix. Trátase dun visor cartográfico de todo o territorio nacional onde se superpoñen, xeoreferenciados, os mapas do IGN a escalas 1:1.000.000, 1:200.000 e, 1:25.000, así como ortofotos (con moi boa resolución ata 10m. x 1cm.) e fotografías de satélite. http://www.ign.es/iberpix/visoriberpix/visorign.html

Un recurso destacado do portal é o Sistema de información geográfica nacional (SIGNA), que permítenos construir o noso propio mapa engadindo ou sustraendo as distintas capas de datos en que se estructura a información. Ademais permite a exportación e importación de metadatos para completalo noso mapa. http://www.ign.es/website/ign0212/viewer.htm

Outro dos recursos útiles do portal é CartoCiudad, rueiro, información postal e censal de todo o territorio nacional. http://www.cartociudad.es/visor/

O PORTAL IDEE


Dende a páxina anterior podemos aceder ao portal IDEE, do Consejo Superior Geográfico do Ministerio de Fomentohttp://www.idee.es/show.do?to=pideep_pidee.ES onde se atopa a infraestructura de datos espaciais de España. O obxetivo do portal é integrar, a través da rede internet, os datos, metadatos, servicios e información xeográfica que se producen en España a nivel nacional, rexional e local. Conta cun visualizador de mapas, amplios catálogos e posibilidades de descarga. Ademais ten multitude de recursos: xeradores de mapas de análise do territorio, ocupación do chan, análise do relevo, etc. Dende este portal temos acceso aos xeoportais daquelas comunidades autónomas que contan con este servicio.

O PORTAL DO SITGA-IDEG

Trátase do portal do sistema de información territorial de Galicia (SITGA) que conta coa infraestructura de datos espaciais de Galicia (IDEG). http://sitga.xunta.es/sitga O mais destacado do portal é o seu potente visor cartográfico http://sitga.xunta.es/sitga/indexmapa.asp de todo o territorio da comunidade autónoma e onde se superpoñen, xeoreferenciados, distintas fotografías de satélites, ortofotos e fondos tipo raster. Ademais, a información está incorporada en capas que podemos visualizar, ou non, segundo os nosos intereses. Podemos incluso importar metadatos xeoreferenciados doutros servidores (Catastro, IDE-España, Intergraph World Map, etc.) e engadilos en novas capas. Ainda que mellorou moitísimo dende a súa posta en funcionamento, hai algúns anos, ainda é preciso contar cun bo número de 'plugins' e controis 'active x' para o seu correcto funcionamento.

O portal conta con outros recursos de gran utilidade, especialmente a colección cartográfica íntegra de Galicia a escala 1:5.000, en formato .pdf que podemos descargar de xeito gratuito; así como outros productos cartográficos. Temos un localizador de toponimia e un xerador de mapas temáticos predefinidos (comunicacións, hdrografía, litolóxico, usos do solo, etc.), en conxunto coa ferramenta do visor cartográfico.

O SIGPAC e O SIXPAC

Son os sistemas de información xeográfica mais coñecidos e utilizados. O primeiro, orixinalmente creado polo Ministerio de Agricultura Pesca e Alimentación, e hoxe depende do Ministerio de Medio Ambiente y Medio Rural y Marino, está adicado básicamente ao control das axudas da PAC (Política Agraria Común) da CE. http://sigpac.mapa.es/fega/visor/ Funciona como rexistro gráfico da realidade agrícola de todo o territorio común, pero por extensión, empléase para comprobar realidades de todo tipo sobre actuacións no territorio de toda España. Limítase a mostrar ortofotos (en formato raster) e datos catastrais (en formato vectorial). A isto engádese, para unha mellor orientación, mapas a diversas escalas, superpoñéndose á ortofoto (sendo 1:25.000 a escala do mapa mais detallado).

O segundo está xestionado polo FOGGA (Fondo Galego de Garantia Agraria), dependente da Consellería de Medio Rural da Xunta de Galicia. http://emediorural.xunta.es/visor5/ Trátase dun visor cartográfico semellante ao anterior, coas mesmas características, ainda que as ortofotos utilizadas teñen maior resolución e son mais actuais.

O PORTAL DA OVC

Outra das ferramentas mais importantes coas que contamos na actualidade para xeoreferenciar o teritorio é o portal da Oficina Virtual do Catastro (OVC), da Dirección General del Catastro, dependente do Ministerio de Economía y Hacienda. http://ovc.catastro.meh.es/ Co acceso libre aos datos catastrais non protexidos podemos obter valiosísima información de cáseque todo o territorio nacional (algúns concellos ainda estan en proceso de actualización), tanto rústica como urbana, sobre usos do solo, superficies, referencias catastrais, números de parcelas e polígonos, etc. Tamén utiliza como fondo ortofotos tipo raster.
O PORTAL DO COAG

A derradeira das páxinas que imos comentar é o portal do COAG (Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia), onde se poden consultar os plans urbanísticos de todos os concellos de Galicia, tanto os textos lexislativos como os planos de desenvolvemento. Neste caso non se trata dun sistema de información xeográfica, nin dun visor xeoreferenciado, os planos aparecen en formato .jpg e pódense consultar e descargar como unha foto. http://www.planeamentourbanistico.xunta.es/ A importancia do portal radica na enorme cantidade de información que conteñen os planos de desenvolvemento urbanístico dos concellos, así como a facilidade de acceso aos mesmos.

Si estades interesados no tema dos sistemas de información geográfica e queredes ampliar a información aquí apuntada, podedes consultar a entrada 'SIG' na wikipedia http://es.wikipedia.org/wiki/Sistema_de_Informaci%C3%B3n_Geogr%C3%A1fica onde tamén existen enlaces para ampliar información e unha amplia bibliografía.



Ainda mais, non vos preocupedes, aquí tedes a cartografía do concello de Pontevedra a escala 1:5.000, en formato .pdf Espero que vos sexa útil.

lunes, 18 de mayo de 2009

O PATRIMONIO ARQUEOLÓXICO DO CONCELLO DE PONTEVEDRA

O concello de Pontevedra conta cun rico e variado Patrimonio Cultural, espallado desigualmente por todo o seu territorio, tanto na cidade como nas parroquias. Dende os momentos iniciais da nosa prehistoria ata as épocas mais recentes da nosa historia, os grupos humanos asentados no concello ou que o percorreron, deixaron a súa pegada (xacementos, monumentos, restos materiais, etc.), coñecida nalgúns casos pero oculta ou esquecida en outros moitos.
O Patrimonio Histórico, Artístico, Etnográfico e Arqueolóxico foi desigualmente catalogado polas Administracións Públicas (local, autonómica e central) co fin de proceder ao seu coñecemento, conservación, divulgación e posta en valor. Os catálogos de bens a conservar recollidos no PXOU de Pontevedra, así como os diversos Inventarios da Dirección Xeral de Patrimonio Cultural, son exemplos do anterior.
A iniciativa que agora vos propoñemos é a construcción colectiva, aberta e pública dun catálogo exhaustivo de elementos patrimoniais, para o que poñemos a vosa disposición unha serie de ferramentas (mapas, planos, formularios, fichas de consulta, etc.) na rede, que utilizaremos para engadir, ampliar ou correxir a información relativa a ditos elementos. Todos podemos participar aportando datos, fotos, debuxos, croquis; redactando ou correxindo as fichas dos elementos incorporados ao catálogo; elaborando análises ou estudos, mais ou menos ambiciosos, sobre calqueira aspecto relacionado cos elementos catalogados. Será, en fin, un foro participativo e divulgativo. Un xeito novo de dar a coñecer e poñer en valor o noso Patrimonio Cultural.
Comezaremos polo Patrimonio Arqueolóxico do concello de Pontevedra, a partires do Inventario de Xacementos Arqueolóxicos da Dirección Xeral de Patrimonio Cultural. Pero, como introducción, fagamos antes un pouco de historia, mellor dito, prehistoria.




Ver Arqueoloxía:PO:Pontevedra en un mapa más grande



miércoles, 22 de abril de 2009

TEST DE ARQUEOLOXÍA

Despois dalgunhas semanas de inactividade, amosamos aquí o primeiro dunha serie de divertidos exercicios que porá ao descuberto os vosos verdadeiros coñecementos sobre a prehistoria e arqueoloxía en xeral, e de Galicia en particular: nome e ubicación dos xacementos principais, características das culturas materiais, das etapas cronolóxicas, etc. Nalgúns casos o nivel é certamente alto, pero do que se trata é de informar e dar a coñecer o noso pasado, polo que o importante non é tanto facelo ben, se non rematalo.
Espero que vos guste, que vos divirta e, sobre todo, que vos ensine algo novo.
Posiblemente, mais adiante, completemos o test con explicacións sinselas e/ou ampliacións das respostas. Tede paciencia.

miércoles, 18 de marzo de 2009

Te recuerdo, Amanda

EL ORIGEN DEL TEMA
En 1968, Víctor Jara fue invitado en calidad de exitoso director de teatro por el British Council a pasar una temporada en Inglaterra para observar el teatro que se hacía allí en ese momento.
Mientras él se encontraba en Stratford-upon-Avon, en la celebración del Shakespeare´s birthday, en Chile su hija Amanda (nacida en 1965) caía enferma. La huelga de correos que tenía incomunicado a Víctor con su familia impidió que él conociera la noticia. Sentado en la cama de su hotel, y con un desbordante sentimiento de soledad y premonición compuso Te recuerdo, Amanda.

Al concluir la huelga de correos y enterarse de la enfermedad de Amanda, Víctor escribió a Joan una carta con la promesa de no volver a separarse:
"Nuestro hogar debe florecer con nosotros en su interior, nosotros dos y nuestras hijas, con todas nuestras limitaciones, virtudes y defectos, pero JUNTOS, cada uno formando profundamente parte de los demás, para que nuestras hijitas no teman al futuro, para que podamos prolongar nuestra felicidad todo lo posible, tratando siempre de dar lo mejor de nosotros mismos, pero sin volver a separarnos jamás."
La gente se pregunta si la escribió por su madre o por su hija. Creo que no la dedicó específicamente a ninguna de las dos, si bien contiene la sonrisa de la madre y la promesa de juventud de su hija. Joan Jara
Es una canción de amor de una muchacha y un obrero. Las condiciones de la lucha de la clase obrera son así... Esta muchacha pierde al hombre, porque éste obrero muere... Entonces, el amor adquiere otras dimensiones, convirtiéndose en drama social. Víctor Jara

EL AUTOR
Victor Jara nació el 28 de septiembre de 1932. Hijo de padres campesinos, inquilinos de la pequeña localidad de Quiriquina, San Ignacio, Chile, en donde se arraiga un profundo folclore. Su padre, Manuel Jara, trabajaba en las labores propias del campo en una parcela de alquiler. Su madre, Amanda, originaria del sur de Chile, tocaba la guitarra y cantaba. Abandonó pronto los estudios para ayudar en las tareas del campo. Se traslada con su familia a Nogales, donde trabaja como transportista en una fábrica de muebles.
A los 21 años entra en el coro de la Universidad de Chile y participa en el montaje de Carmina Burana, comenzando así su trabajo de investigación y recopilación folclórica. Tres años más tarde forma parte de la Compañía de Mimos de Noisvander, una compañía de teatro, y empieza a estudiar actuación y dirección en la Escuela Teatro de la Universidad de Chile.
En 1957 entra a formar parte del grupo de cantos y danzas folclóricas Cuncumén y conoce a Violeta Parra, quien lo anima a seguir cantando. Con 27 años, en 1959, como solista del grupo folclórico graba su primer disco: dos villancicos. El año siguiente dirige la obra La mandrágora, de Machiavello. En 1961 y como director artístico del grupo Cuncumén viaja por Holanda, Francia, Unión Soviética, Checoslovaquia, Polonia, Rumania y Bulgaria.
En 1961 compone su primera canción, Paloma quiero contarte. Al año siguiente, 1962, dirigiría para el Ituch la obra Ánimas de día claro, de Alejandro Sieveking. Graba con el grupo Cuncumén el LP Folclore chileno, donde tiene dos canciones propias: Paloma quiero contarte y La canción del minero. En esa misma época y hasta 1970 forma parte del equipo estable de directores del Instituto de Teatro de la Universidad de Chile, Ituch, y entre 1964 y 1967 es profesor de actuación en la universidad.
Ejerce como director artístico para el grupo Quilapayún entre los años 1966 y 1969, y hasta 1970 actúa como solista en La Peña de los Parra. Sigue cantando y dirigiendo obras de teatro, y en 1966 graba su primer disco LP, Víctor Jara editado por Arena. Con la casa Emi-Odeón grabaría el año siguiente los LP Víctor Jara y Canciones folclóricas de América, junto a Quilapayún.
En 1969 monta la obra Antígonas, de Sófocles, para la Compañía de la Escuela de Teatro de la Universidad Católica. Con la canción Plegaria a un labrador gana el primer premio en el Primer Festival de la Nueva Canción Chilena, y viaja a Helsinki para participar en un Mitin Mundial de Jóvenes por Vietnam y graba Pongo en tus manos abiertas.
En 1970 se implica en la campaña electoral de la Unidad Popular y saca el disco Canto libre. Es nombrado Embajador Cultural del Gobierno de la Unidad Popular, y en 1971 pone música, junto con Celso Garrido Lecca, al ballet Los siete estados, de Patricio Bunster, para el Ballet Nacional de Chile. Junto a Violeta Parra e Inti-Illimani entra en el Departamento de Comunicaciones de la Universidad Técnica del Estado. Con la casa Dicap edita el disco El derecho de vivir en paz.
Viaja a la URSS y a Cuba, y dirige el homenaje a Pablo Neruda por la obtención del Premio Nobel. Ese mismo compromiso le llevará en 1973 a realizar diferentes actos, participando en la campaña electoral para las elecciones al parlamento a favor de los candidatos de la Unidad Popular y, respondiendo a un llamado de Pablo Neruda, participa dirigiendo y cantando en un ciclo de programas de televisión contra la guerra y el fascismo. Trabaja en varios discos que no podrá grabar, y realiza la grabación de Canto por travesura.
Fue un destacado militante del Partido Comunista de Chile, siendo miembro del comité central de las Juventudes Comunistas de Chile hasta el momento de su asesinato. El golpe de estado del general Augusto Pinochet contra el presidente Salvador Allende el 11 de septiembre de ese año le sorprende en la Universidad Técnica del Estado, y es detenido junto a profesores y alumnos. Lo llevan al Estadio Nacional de Chile, donde permanece detenido varios días. Según numerosos testimonios, le torturan durante horas, le arrancan la lengua, le golpean las manos hasta rompérselas con la culata de un revólver y finalmente le acribillan el día 16 de septiembre. El cuerpo es encontrado el día 19 del mismo mes.
En 1990 la Comisión de Verdad y Reconciliación determinó que Víctor Jara fue acribillado con 44 disparos el 16 de septiembre de 1973 en el Estadio Chile y que fue arrojado a unos matorrales en los alrededores del Cementerio Metropolitano, ubicado a orillas de la Carretera 5 Sur. Luego fue llevado a la morgue, donde le asignaron las siglas NN y donde más tarde sería identificado por su esposa, la coreógrafa inglesa Joan Turner. Sus restos descansan en el Cementerio General de Santiago de Chile.

LA LETRA

Te recuerdo, Amanda,
la calle mojada,
corriendo a la fábrica,
donde trabajaba Manuel.
La sonrisa ancha,
la lluvia en el pelo,
no importaba nada,
ibas a encontrarte con él,
con él, con él, con él, con él.
Son cinco minutos,
la vida es eterna
en cinco minutos.
Suena la sirena,
de vuelta al trabajo
y tú caminando
lo iluminas todo,
los cinco minutos
te hacen florecer.

Te recuerdo, Amanda,
la calle mojada,
corriendo a la fábrica
donde trabajaba Manuel.
La sonrisa ancha,
la lluvia en el pelo,
no importaba nada,
ibas a encontrarte con él,
con él, con él, con él, con él,
que partió a la sierra,
que nunca hizo daño,
que partió a la sierra
y en cinco minutos
quedo destrozado.
Suena la sirena
de vuelta al trabajo,
muchos no volvieron,
tampoco Manuel.

Te recuerdo, Amanda,
la calle mojada,
corriendo a la fábrica,
donde trabajaba Manuel.

LAS VERSIONES DE SUS CONTEMPORÁNEOS
Entre estas vamos a destacar la del grupo Quilapayún, del que Víctor fue director artístico y musical desde el año 1966 (con una magnífica introducción musical); la de Ángel Parra, primer director musical del grupo Quilapayún, hijo de Violeta Parra y fundador, junto a su hermana Isabel, de la famosa Peña de los Parra (llena de sentimiento); la de Patricio Castillo, miembro de Quilapayún desde el año 1965, amigo personal de Víctor Jara, participante habitual de la Peña de los Parra y uno de los pilares de la Nueva Canción Chilena (sencillamente magistral), y; la de Silvio Rodríguez, cantautor cubano que le conoció en vida y con el que compartió afinidades ideológicas (tanto en lo político, como en la renovación musical).


LAS VERSIONES DE OTROS CANTAUTORES
Ahora mostraremos las interpretaciones de otros cantautores: empezando por la argentina Mercedes Sosa, "La Negra", contemporánea de Víctor Jara, pero con la que no mantuvo relación personal; Fernando Ubiergo, cantautor chileno con una prolífica y exitosa carrera musical, perteneciente a la generación posterior a Víctor Jara; Lucho Roa, cantautor chileno afincado en Valencia, y; Manuel García, cantautor chileno de futuro prometedor.


LAS VERSIONES MÁS ROCKERAS
Comenzaremos con una versión de la banda chilena Los Miserables, punk/rock surgido en la comuna de "El Bosque" (Santiago), con la colaboración de Jorge González; Jorge González, lider de la banda chilena Los Prisioneros, ahora en solitario; sigue una interpretación pop del barcelonés Astrud; luego sigue la versión punk/rock de los asturianos Fe de Ratas (para mí de las mejores); ahora la versión pop del grupo italiano Nomadi, y; rematamos con una especie de balada heavy del grupo, "cuasinfantil" Dejar Bajar Antes De Subir (...de como se puede destrozar una canción).


OTRAS VERSIONES
Comenzamos este apartado con la banda chilena de reggae Gondwana, en una versión bastante buena; como no podía ser de otro modo tenemos la versión flamenca a cargo de José Mercé (duplicada en longitud); luego tenemos una versión poco afortunada de Joan manuel Serrat y Sole de Presuntos Implicados (...a esta chica le pasa algo), y; rematamos con la versión jazz de María de Medeiros (poco lograda, se le da mejor el cine).


BIBLIOGRAFÍA
Hemos obtenido mucha información para la preparación de este "post" en la página Chile: Breve imaginería política http://www.abacq.net/imagineria/, especialmente los artículos de Osvaldo "Gitano" Rodríguez dedicado a la Peña de los Parra y de Fernanado Barraza dedicado a la Nueva Canción Chilena. También la misma página cuenta con un amplio catálogo discográfico de la DICAP (Discoteca del Canto Popular) que dispone de una página propia http://www.dicap.cl/histo.html que hemos consultado con profusión. Hemos completado la documentación de grupos, solistas, etc. en la amplísima página de la Música Popular Chilena http://www.musicapopular.cl/.
Sobre la vida de Víctor Jara, su implicación en la vida social chilena, su militancia política y las relaciones que mantuvo con otros músicos contemporáneos podemos consultar la página persnal de Patricio Castillo http://www.patriciocastillo.com/ y los documentos que he preparado sobre Quilapayún, Angel Parra y Patricio Castillo: http://docs.google.com/Doc?id=dfv9wd89_12f4396qf4, http://docs.google.com/Doc?id=dfv9wd89_10gvz652sz y, http://docs.google.com/Doc?id=dfv9wd89_11hb62v3x4; especialmente interesantes para comprender el ambiente de tensión que vivía el país en las vísperas del golpe militar, son los incidentes ocurridos durante la celebración del festival de Viña del Mar en Febrero de 1973, y que se narran en primera persona por sus protagonistas en la página del grupo Quilapayún http://www.quilapayun.com/.
Finalmente, hemos completado el resto de la información con los datos que nos aporta la wikipedia, sobre Victor Jara, Violeta Parra, Angel Parra, Quilapayún, Inti-Illimani, Patricio Castillo, Pablo Neruda, Unidad Popular, Salvador Allende, Atahualpa Yupanqui, etc.

lunes, 9 de marzo de 2009

O Pulo do lobo


<<... el inmenso accidente de roca, ... rasgado como una violenta cicatriz, donde cada poco blanquea la espuma. Esto no es Portugal, es un pedazo de otro mundo, ... El río hierve entre las paredes durísimas, rugen las aguas, se alzan a borbotones, baten refluyen, y van royendo, un milímetro por siglo, por milenio, un nada en la eternidad: se acabará el mundo antes de que concluya el agua su trabajo... Es esto es Pulo do Lobo. Tan estrecha es la hendidura entre las márgenes rocosas que bien podía un animal huido haber dado el salto por aquí. Lobo fue, dicen. Y se salvó. Es lo que siente el viajero: haber venido hasta aquí, mirar estas formidables paredes, este desgarrón profundo en la carne de la piedra, es una forma de salvación.>>
José Saramago, "Viaje a Portugal", (1995).


Ver mapa más grande

Se trata de un espectacular accidente geomorfológio originado por la bajada del nivel del mar en el periodo cuaternario, donde las aguas del Guadiana se encajonan y caen en cascada, entre escarpadas rocas, a un lago que está preso entre peñascales. Es un espectáculo único y lo más sobresaliente del Parque Natural do Val do Guadiana.



Reproductor de audio de Komcitiz

Prueba de del.icio.us

Poema 20 de Pablo Neruda recitado por Álex Ubago

Que no se despierte de Agustín García Calvo cantado por Amancio Prada

viernes, 6 de marzo de 2009

O Pazo Barreiro, Gondomar (Pontevedra)

O Pazo de Barreiro sitúase no lugar de Barreiro, na parroquia de Santa María de Vilaza, no concello de Gondomar (Pontevedra).
O pazo emprázase nun outeiro de moderada pendente no tramo medio do val do Río Zamáns, cunha visibilidade moi boa cara ó SO., onde se abre ao Val Miñor.



O Pazo de Barreiro consta de varios elementos constructivos agrupados nun conxunto homoxéneo. A casa ou Pazo é o elemento principal, situada no centro do conxunto e ocupando unha posición de privilexio. Xunto a residencia e, conectado a ela, está a capela. Ademais o conxunto complétase co hórreo e varias construccións menores de servicio: alpendres, cortes, adegas, etc.


Created with Admarket's flickrSLiDR.

Propiedad privada no visitable. Construido a finales del S. XVII o principios del XVIII. Presenta muros encalados excepto los recercamientos de huecos, pilastras de esquina y entablamento. En la fachada posterior solana. Escudo en la fachada principal. Capilla junto al portalón de entrada construida en 1.751, con espadaña. Se alinea con el portalón que está formado por un muro liso con escudo y hueco adintelado.